غمگینم و اصلا نمیخواهم توی خاطراتم دنبال دستاویزی بگردم که این حال بد رو بهش نسبت بدهم. غمگینم از این روزها، از روزهایی که به آنچه دوست دارم نمیگذرد، غمگینم از آدمهایی که به راحتی ندیده میگیرنت و ریشه های تو رو هرس میکنند، آره ریشه ها رو.

اینجا تنهایی حاصل نبودن آدمها نیست، از بودن آدمهاست.

جهان پر از صدای پاهای مردمی است كه آنچنان كه تو را میبوسند در ذهن خود طناب دار تو را میبافند...فروغ